Երեք բառ կամ ես սիրում եմ քեզ

Լիլիթն իր դասընկերոջից ստացել էր նամակ, որտեղ դասընկերը հրավիրում էր նրան իր ծննդյան տոնին:

Արդեն աշուն էր: Աշնան մի գեղեցիկ օր: Դրսում մեղմ քամի էր, որ իր հետ օրորում էր աշնան գույնզգույն տերևները: Ամպերի հետևից հազիվ երևում էր արևը, որի շողերը ընկնում էին ծառերի ու տերևների վրա:

Լիլիթի դասընկերը հրավիրել էր ոչ միայն Լիլիթին այլ նաև նրա երկու ընկերուհիներին` Անիին և Մարինեին: Հաջորդ օրը, երբ երեք ընկերուհիներ միասին գնում են դպրոց, բնականաբար, նրանք երեքն էլ ճանապարհին քննարկում են իրենց դասընկերոջ հրավերը: Դե, արդեն պարզ է աղջիկների սովորության համաձայն` նրանք քննարկում են թե ինչ են հագնելու կամ ինչպես են հարդարելու իրենց վարսերը և այսպիսի շատ հարցեր…

Լիլիթը միջահասակ, երկար, շականակագույն մազերով, գեղեցիկ շրթունքներով, փոքրիկ քթով ու սև աչքերով գեղեցիկ աղջիկ էր: Նա շատ աշխատասեր էր և իր աշխատասիրությամբ շատ բաների էր հասել: Դասարանում բոլոր երեխաները, ինչպես նաև ուսուցիչները նրան սիրում էին: Ի տարբերություն շատ աղջիկների` նա հաճախ իր մայրիկից խորհուրդներ էր հարցնում և ինչ-որ հարցերի դեպքում դիմում էր նրան: Թեկուզ նա ուներ շատ ընկերուհիներ, բայց այնուամենայնիվ նա դիմում էր իր մայրիկին: Իսկ նրա մայրիկը միշտ օգնում էր Լիլիթին և ամեն պահի նրա կողքին էր: Նրանք այնքան մոտ էին  իրար հետ, կարծես երկու ընկերուհիներ լինեին:

Ծննդյան օրը

Հոկտեմբերի 30-նն էր, աղջիկները պատրաստվում  էին իրենց դասընկերոջ ծննդյան տոնին: Նրանք երեքն էլ  այդ օրը շատ գեղեցիկ էին: Չգիտես ինչու` երեքի համար էլ այդ օրը  տարբերվում էր մնացած բոլոր օրերից: Լիլիթը, որ միշտ շատ գեղեցիկ էր թե՜ իր արտաքինով, և թե՜ իր պահելաձևով`իր մյուս երկու ընկերուհիների հետ, որոնք Լիլիթից ոչ մի բանով չէին տարբերվում շատ անհամբեր էին, թե երբ են հասնելու նշված վայրը, որպեսզի տոնեն իրենց դասընկերոջ ծննդյան օրը:

Տոնի շարունակությունը

Աղջիկները շատ գեղեցիկ հագնված, գեղեցիկ սանրվածքով գնացին այն վայրը, որտեղ նրանց էին սպասում իրենց դասընկերները: Նրանք շատ կազմակերպված էին, կարծես հասուն և կայացած աղջիկներ լինեին, ի դեպ նրանք այդ ժամանակ 13-14 տարեկան էին: Շքամուտքի դռան մոտ իրենց էր սպասում դասընկերը: Լիլիթը, Անին և Մարինեն մոտեցան նրան, շնորհավորեցին, հանձնեցին նվերը և ներս մտան: Ներսում նրանք հանդիպեցին իրենց դասընկերներին և ավելացնեմ մի բան ևս, որ նրանց դասընկերներից բացի այնտեղ էին Լիլիթի դասընկերոջ քույրը (մորաքրոջ աղջիկը) և եղբայրը (հորաքրոջ տղան):

Ժամանակը շատ հետաքրքիր էր անցնում: Կազմակերպվեցին խաղեր. երեխաները ոչ մի վարկյան չէին նստում: Նրանք մասնակցում էին խաղերին, պարում էին և ուրախանում: Լիլիթը նույնպես ուրախանում էր, սակայն այդ ամենից զատ նա զգաց, որ իր հետ ինչ-որ բան է կատարվում, որը խոսքերով չէր կարողանում բացատրել:

Ծննդյան հաջորդ օրը

Ծնունդը անցավ շատ հետաքրքիր. բոլորը տպավորված էին այդ օրվանից, հատկապես երեք ընկերուհիները: Արդեն մի քանի օր անցել էր ծնունդից, սակայն նրանք դեռ խոսում էին այդ մասին: Լիլիթը հասկացել էր, որ իր հետ ինչ-որ բան է կատարվում: Նա հասկացավ, որ ինքը հրապուրվել է կամ կարելի է ասել` սիրահարվել: Լիլիթը, Անին և Մարինեն հաճախ դասերի ընթացքում քննարկում ու վերհիշում էին այդ օրը: Լիլիթը իր զգացմունքների մասին պատմում է  Անիին: Այդ տղայի մեջ Լիլիթին դուր էր եկել նրա բարեհամբույր վերաբերմունքը և ուշադրությունը: Դե դուք արդեն ինքներդ կկռահեք, թե ո՞վ էր այն մարդը, ումով հրապուրվել էր Լիլիթը:

Տանջալից ամիսներ

Անցնում են ամիսներ: Արդեն ձմեռ էր: Մի օր երեկոյան, երբ Լիլիթը տանը հեռուստացույց էր դիտում` նրան զանգահարում է  Անին և ասում, որ իրեն շատ կարևոր բան ունի հայտնելու:

Ընդամենը երեք բառով Անին Լիլիթին ասում է, որ այն մարդը, ում մասին Լիլիթը այդքան մտածել ու խոսել է. սիրում է իրեն`Լիլիթին: Այդ պահին աննկարագրելի մի բան տեղի ունեցավ Լիլիթի հետ. նա գունատվեց, հուզմունքից չէր հասկանում, թե ինչ էր անում: Մոտ 10-15 րոպե նա այդ վիճակից դուրս չէր գալիս: Լիլիթը չէր հասկանում, թե ինչ է կատարվում: Այդ պատճառով նա գնաց իր սենյակ, փակեց դուռը և փորձեց քնել: Առավոտյան,  երբ նա արթնացավ` այդ մասին ասաց իր մայրիկին: Լիլիթի մայրը ասաց, որ պետք է շատ զգույշ լինել և ինչ-որ քայլ անելուց առաջ պետք է լավ մտածել:

Այդ ընթացքում նա շատ էր զրուցում իր մայրիկի հետ: Նրանք միասին քննարկում էին և նրա մայրիկը նրան շատ ճիշտ խորհուրդներ էր տալիս:

Անորոշ ժամանակ

Լիլիթը դեռ սիրում էր, սակայն չէր խոստովանում իր զգացմունքները` խուսափելով դրա հետևանքներից և հասարակության կարծիքից, բացի այդ նա դեռ շատ փոքր էր և պատրաստվում էր սովորել, որպեսզի հետագայում ունենար իր աշխատանքը: Քանի որ նա դեռ շատ փոքր էր և այդ տարիքում չէր կարող մտածել իր և այդ այդ տղայի մասին`  նրանք միասին չեղան: Իսկ հետագայում նրանք միասին կլինեն, թե ոչ` դա ես չգիտեմ, միայն մի բան գիտեմ, որ ինչ գնով էլ, որ լինի`  նրանք երկուսն էլ ուզում էին հասնել իրար…